El siguimientu del embaranzu en muyeres xitanes ye fayadizu, pero presenta opciones de meyora. Esta ye la principal conclusión a la que llegó una investigación liderada pola Universidá d'Uviéu qu'acaba de ser publicada na revista Nursing Research, de máximu impactu na so área de conocencia. El trabayu, nel que participen tamién investigadores del Serviciu de Salú del Principáu (Sespa), del Institutu d'Investigación Sanitaria del Principáu d'Asturies (ISPA) y de la Universidá de Cantabria, destaca que'l siguimientu del embaranzu, consideráu esti como la selmana de xestación cuando se realiza'l primer control, el númberu de visites mientres la xestación y la realización d'ecografíes y analítiques ye similar en muyeres xitanes y non xitanes. Sicasí, les muyeres xitanes cumplieron menos dellos encamientos mientres l'embaranzu, como realizar les revisiones odontolóxiques, abstenese de fumar o realizar delles pruebes específiques.

 

Ana Fernández Feito, profesora de la Área d'Enfermería (Departamentu de Medicina) de la Universidá d'Uviéu, sorraya que, magar estes llixeres faltes, nun se detectaron cambeos significativos nes característiques y la salú de los naciellos y tampoco hubo diferencies destacaes na atención al partu y el puerperio, incluyida la lactancia materna. Fernández Feito sí indica que ye necesariu implicar más a les muyeres xitanes na detección de necesidaes mientres l'embaranzu, de manera que elles mesmes puedan proponer soluciones.

 

Esti estudiu comparó'l siguimientu mientres l'embaranzu d'un grupu de muyeres xitanes con otru de muyeres non xitanes, toes elles residentes n'Asturies.  El investigadores oldearon aspeutos como l'asistencia a les visites obstétricas programaes, les pruebes realizaes --númberu d'ecografíes y analítiques-- tomar de suplementos y l'estilu de vida mientres l'embaranzu. Tamién arrexuntaron variables rellacionaes col partu, les característiques del naciellu, como'l pesu, la talla y el bienestar fetal, y la lactancia. 

 

La investigadora de la Universidá d'Uviéu esplica qu'una particularidá que reveló l'estudiu ye que les muyeres xitanes yeren más nueves y tuvieren más fíos que les non xitanes. "Al tener en cuenta los índices de control del embaranzu que se basen namá nel númberu de visites de siguimientu a les qu'allega la muyer embarazada y la selmana de xestación cuando realicen el primer control, nun hubo diferencies ente les muyeres xitanes y non xitanes", comenta. "En dambos grupos, lo más frecuente foi un control fayadizu", añede. Sicasí, si se tienen en cuenta otres variables, como allegar a la revisión odontolóxica, el consumu de tabacu mientres nel embaranzu o sometese a la prueba de detección del estreptococu del grupu b, les muyeres xitanes llograron peores resultancies. "Magar tou, acordies con les nueses conclusiones, esta situación nun tuvo repercusiones nes característiques de los naciellos, que fueron similares en dambos grupos", indica.  

 

Esti estudiu dexó detectar dellos puntos de meyora nel siguimientu del embaranzu de les muyeres xitanes. "Ye importante faer partes a les muyeres xitanes non solo de la detección de les sos necesidaes mientres l'embaranzu y, polo xeneral, sobro'l so salú reproductiva, sinón tamién na propuesta de les soluciones sanitariamente aceptables que meyor s'afaigan al so contestu sociocultural y en base a la so esperiencia al respective de la maternidá", conclúi la investigadora.