Más de 15 años de trabayu en física de partícules resumíos nuna publicación científica d'altu nivel. El grupu de Física Esperimental d'Altes Enerxíes de la Universidá d'Uviéu acaba de publicar un artículu estraordinariu nuna de les revistes más prestixoses nel campu de la física, Physical Review Letters, que recueye les aportaciones más destacaes del grupu pal avance de física de partícules, una rama qu'estudia los componentes elementales de la materia y les interaiciones ente ellos. L'estudiu vio la lluz gracies al trabayu desarrolláu por esti grupu de la universidá asturiana colos aceleradores de partícules Tevatron y LHC.

 

L'artículu resúmese nel gráficu qu'acompaña esta información. Lo insólito d'esta figura, según el grupu asturianu, ye que, de les 14 midíes qu'apaecen nella, los investigadores de la Universidá d'Uviéu realizaron íntegramente nueve. "Caún d'estos puntos d'enerxía supón años de trabayu ya implica un entendimientu bien fondu y detalláu de los datos recoyíos, amás de numberosos estudios complementarios", comenta Bárbara Álvarez González, investigadora Ramón y Cajal del Departamentu de Física de la Universidá d'Uviéu.

 

Lo interesante de caúna de les midíes que formen parte de la figura ye que dexen comparar con detalle les predicciones teóriques del modelu estándar de la física de partícules a les enerxíes que producíes en colisionadores de partícules nos últimos 15 años. Los autores del trabayu espliquen que'l llamáu modelu estándar ye de xuru la teoría física con mayor capacidá predictiva. Cualquier observación de dalguna diferencia significativa que se alloñare del modelu estándar supondría la presencia de nuevos procesos físicos non predichos por esta teoría.

 

Y eso ye precisamente lo que tán buscando tolos grupos principales na física de partícules: la llamada nueva física: fenómenos fundamentales que nun tán descritos polos modelos actuales. "Sabemos qu'esiste esta nueva física porque esiste la materia escuro, pero desconocemos cuálos son los constituyentes, cuálos son les partícules fundamentales nin cómo interactúan. Tien qu'esistir una nueva física, que se alloñe del modelu estándar, que lu esplique", comenten los investigadores.

 

Sin embargu, hasta agora, les resultancies llograes colos esperimentos realizaos colos aceleradores de partícules nun s'estremaron del llamáu modelo estándar. L'apaición de nicios que confirmaren empíricamente la esistencia de la llamada nueva física sería un pasaporte seguru hacia'l Nobel, según el investigadores de la Universidá d'Uviéu.

 

El Grupu de Física Esperimental d'Altes Enerxíes de la Universidá d'Uviéu, integráu nel Institutu Universitariu de Ciencies y Tecnoloxíes Espaciales (ICTEA), ta formáu por ocho doctores y seis investigadores predoctorales y participa de forma activa dende 1996 nos esperimentos que se lleven a cabu na Organización Europea pa la Investigación Nuclear, popularmente conocíu como'l CERN. Los cerca de 3.000 investigadores que trabayen nesti llaboratoriu dientro del esperimentu CMS (Compact Muon Solenoid) publiquen en tornu a cien artículos al añu, más d'un millar dende 2008. La contribución de la Universidá d'Uviéu ye bien significativa.

 

Los autores del artículu destaquen, cuando se-yos pregunta pola utilidá de los trabayos que realicen, que tamos falando siempres de ciencia básica, non aplicada.

 

"La utilidá de la ciencia básica ye producir conocimientu, como'l qu'apurrimos nesti artículu, que pueda ser utilizáu depués na busca d'aplicaciones práctiques", comenten. "Cuando Joseph John Thomson descubrió l'electrón, taba faciendo ciencia básica. Naide entós pensaba na so utilidá", conclúin.