Esta edición crítica, frutu de la tesis doctoral de Rodrigo Olay, llogró'l premiu de la Sociedá Española d'Estudios del Sieglu XVIII. El trabayu forma parte de la serie d'Obres completes que l'Institutu Feijoo d'Estudios del Sieglu XVIII publica dende 2014
L'Institutu Feijoo d'Estudios del Sieglu XVIII de la Universidá d'Uviéu espublizó la primer edición de la poesía completa de Benito Jerónimo Feijoo (1676-1764) nun volume que ye frutu de la tesis doctoral de Rodrigo Olay Valdés, dirixida por Elena de Lorenzo Álvarez. Esti novedosu trabayu, qu'axunta un corpus de 131 poemes, de los cualos 37 yeren inéditos, foi galardonáu pola Sociedá Española d'Estudios del Sieglu XVIII nel so premiu a la meyor monografía de tema dieciochista espublizada en 2019, distinción que mereció ex aequo xuntu col estudiu Arte y oficiu de la vida de mancomún. Los modelos de civilidá y les tensiones nel Sieglu de les Lluces, de Mónica Bolufer. Amás, el volume ensertase na serie d'Obres completes de Feijoo, que, embaxo la dirección d'Inmaculada Urzainqui, l'Institutu Feijoo d'Estudios del Sieglu XVIII vien asoleyando dende 2014 gracies a un equipu integráu por especialistes de la Universidá d'Uviéu como Eduardo San José Vázquez o'l miembru de la RAE Pedro Álvarez de Miranda.
La edición d'Olay Valdés, de 880 páxines, demuestra que la obra poética de Feijoo forma parte por plenu drechu del so llabor intelectual a la lluz de los asemeyos temáticos ente'l so versu y la so prosa y, amás, supon unu de los primeros estadios d'anovación poética dende'l barrocu escontra'l clasicismu de mediaos del sieglu XVIII. Pa desenvolver esti estudiu, l'investigador alcontró y oldeó los testimonios conocíos de tolos poemes, lo que llevó a trabayar con 27 manuscritos non autógrafos y 50 testimonios impresos, munchos d'ellos desconocíos hasta agora.
En contra de lo que se repitió, Feijoo escribió poesía a lo llargo de tola so vida ―siquier ente 1701 y 1755―, anque namás llegara espublizar trés poemes y once traducciones, que nun quixo roblar col so nome. El tamañu del corpus refuga que la poesía solo fuera una ocupación ocasional pa él. Per otru llau, dende un puntu de vista temáticu, destaca la variedá de la so obra, qu'ufierta poesía relixosa, aciaga, allabanciosa, amorosa y satíricu-burlesca, siendo esta postrera la más representada, cuntando qu'emplegó la poesía como arma en munchos de los sos discutinios.
En combinación con estos temes predomina primero de too la poesía de circunstancies, de cuenta que los sos versos tán llaraos de referencies a personaxes concretos que dexen conocer muncho meyor la biografía y l'universu humanu del personaxe, y que revelen la so integración nel Uviéu del so tiempu y la so importancia na orde benedictina.
L'Institutu Feijoo d'Estudios del Sieglu XVIII, dirixíu por Elena de Lorenzo Álvarez, vieno especializándose na edición crítica y anotada d'autores españoles del sieglu xviii, talos como Juan Meléndez Valdés, Pedro Rodríguez de Campomanes o Vicente García de la Huerta. Ente los sos proyectos presentes nesta dirección cúntase tamién la culminación de la serie d'Obres completes de Xovellanos, de la que se lleven espublizaos 14 volumes hasta la fecha.